Ev Taşımak Çocuğumuzun Psikolojisini Nasıl Etkiler?
Bu sayfalara ilk yazdığımda oğlum Batu neredeyse 3 yaşındaydı, bugün ise 12 yaşında. Bunca yıl sizlere onun bebekliğini, maceralarını, okul öncesi dönemini, diş ameliyatını yazdım.
Sonra Batu biraz daha büyüdü ve ilkokul dönemini, okula giderken yaşadığımız zorlukları yazdım.
Şimdilerde ise ortaokula giden bir çocuk o artık, kendi fikirleri, kendi kişiliği ile hareket eden, düşünen, hayal kuran, kendine ait dünyasını oluşturmuş bir birey.
Ebeveynlerin yaşadığı bazı durum ve stresler çocukları da etkiliyor ister istemez. Bir süre önce ev değiştirmek durumunda kaldık yine Ankara’ da olacak fakat başka bir evde yaşayacaktık. Bu kararları alırken en çok düşündüğümüz şey Batu’nun psikolojisi oldu elbette.
Kolay değil yıllardır yaşadığımız sitemizde bizim bir çok komşumuz, oğlumuzun da bir çok yakın arkadaşı olmuştu çünkü. Mekandan çok, paylaşımlardan ve ilişkilerden ayrılmak zordu hepimiz için. Bu nedenle bu süreci birlikte, herkesin fikrini alarak yönetmeye çalıştık.
Bazı insanlar bana; “Çocuk o sonuçta, siz hangi evi seçerseniz orada yaşamak zorunda! “gibi yaklaşımlar ve geleneksel yargılarda bulunsalar da ben bunları kalbimle ve hislerimle ret ettim.
Evin tüm bireylerinin mutlu olacağı bir ortamda yaşamak istiyordum çünkü yani iyi bir başlangıç yapmalıydık. Bu nedenle ev ararken, ev gezerken, araştırırken her aşamada oğluma danıştım, fikrini sordum, artı ve eksileriyle tartıştım.
Ve şu an sizlere yeni evimizden yazıyorum, metrekaresi eskiye göre çok daha küçük fakat bizim kendimizi çok daha iyi hissettiğimiz minimalist bir yaşama geçtik. Her şeyi en ince detayına kadar konuştuğumuz için sorunsuzca hallettik bu taşınma işini. Batu arkadaşlarından ayrıldı ama çok uzak bir yere gitmediğimiz için arkadaşlarıyla zaman zaman görüşüyor, haberleşiyor.
Yeni taşındığımız sitede yaşıtı çok çocuk var ancak kendini hazır hissettiğinde onlarla tanışacağını söylüyor, ben de onun bu kararına saygı duyuyorum.
Zorlamadan, saygı duyarak, sürekli anlatarak bu süreci sağlıklı bir şekilde yürüttüğümüzü düşünüyorum. Bu arada 2 değişiklik birden yaşamasın diye aynı okula devam ediyor, okulunu değiştirmedik yani. Bence hem ev hem okul, ikisi bir arada daha zorlayıcı olacaktı. O nedenle aşamalı geçiş yapmak daha iyi oldu diyebilirim.
Aslında bu işlerin bir formülü yok ancak ailedeki önemli değişikliklerde çocuktur alışır yerine çocuğun fikri de alınır yaklaşım, sorunlarımızı hafifletiyor, inanın hem hayat kolaylaşıyor hem daha öz güvenli bireyler yetişmiş oluyor.
Sevgiyle kalın…
Yorumları görebilmek, soru, görüş ve önerilerinizi bizimle paylaşmak için facebook hesabınız ile giriş yapmalısınız.
Facebook’ta adınıza gönderim yapmadığınızı bilmenizi isteriz..