İflah Olmaz Anneler

Aşkı evlilik değil çocuk öldürüyor, bu gerçeği daha önce sizinle paylaşmış mıydım?

Son zamanlarda eşimle tartışma konularımızın hemen hemen tamamı çocuklar üstüne. Entellektüel bir tartışma ortamı yaratmak istiyorsak konu eğitim ve terbiye metodu üstüne oluyor.

Ama tabii kontrolü elde tutmak her daim kolay olmuyor. “Aynı annen gibi (Hadi hadi en doğrusunu yazayım, tartışma anında ‘annen’ kelimesi ‘anan’ oluyor) dikkatsizsin.”

“Baban gibi ince ince sorarsın herşeyi.”

“Aynı anası, nasıl da demogoji yapıyor.”

Ve daha nice çocuk üstünden birbirimize saldırma.

Seviyorum yine de... Pek yapıcı olmayan tartışmalar olsa da sonradan çok gülüyoruz. Birbirimizin taklidini yapıyoruz.

Evde iki oğlum ve kocam. Etti mi üç erkek. Geçenlerde 7 yaşındaki oğlum klozet kapağını kaldırmamış ben de dırdırlanıyorum.

“Ay bir de küçüğü gelecek, üç tane olacak bunlardan”

Sonra düşündüm de.. Madem onlar üç tane ve ben tekim. O halde klozet kapağı konusunda çoğunluğa uymam gerekmez mi? Onların yerinde olsam bana karşı çıkardım; “Biz çoğunluğuz, sen bize uy” diye...

Neyse bu fikrimi paylaşmadım ama ben olsam kesin yağ gibi üste çıkardım bu durumda.

Gitgide tencerede pişen yemek artıyor.

Bir kocaman tencere çorba kaynatıyorum, dibi hemen geliyor!

Eskiden bir buçuk su bardağı ile pilav yapardım, yeni ölçüm üç bardak.

Meyvalar bitiyor, yoğurtlar bitiyor. Ekmek bitiyor.

Bu çocuklar daha ergen olacaklar. Bütün ekmeğe sandviç istedikleri dönem gelecek ve ben buna hiç hazır değilim. Benim için sandviç porsiyonu en fazla çeyrek ekmektir.

Eşim işi sebebiyle çok seyahat eder ve ben hep ona ne kadar şanslı olduğunu söylerim. Otel odasında tek başına, sessiz sakin vakit geçirirken ben evde iki çocuğun ödevi, oyunu, yemeği ile uğraşır dururum. Ah derim şirketim beni de şöyle bir uzun seyahate gönderse de akşamları bir kafayı dinlesem.

“İki hafta” dedi müdürüm... Yani istediğim gibi..

Seyahatten bir gece önce sıkıntıdan uyuyamadım. Aslında yatakta dört kişi yatmamızın da etkisi olabilir. Uzun seyahatimden önce birbirimize sarılıp uyumak benim fikrimdi.

Yanıma da bebeğimin yastığını ve küçük battaniyesini aldım.

Şimdi o battaniye boynumda, yastık kolumda ben size bu satırları yazıyorum.

Aklım evde, uzaktan kumanda ödevlerini, ne yediklerini soruyorum.

İflah olmaz anneyim...

Değil iş seyahati, fizana gitsek anneyiz işte.

Şimdi ne yapacağım biliyor musunuz? Oğlumun kokusunun olduğu battaniyeye sarılıp ağlayacağım.

Çok özledim küçüklerimi, eşimle tartışmayı.

İş kadını olmak güzel, çok güzel ama iflah olmaz anneyim ben!

Büyük oğluyla mailleşen Anne